Z psem za granicę
Jeśli chcemy wyjechać z naszym zwierzakiem za granicę, warto wiedzieć czego możemy się spodziewać i jakie warunki trzeba spełnić.
Przede wszystkim dla psów, kotów i fretek będziemy potrzebować paszportu. Aby taki otrzymać, należy spełnić kilka warunków:
- należy oznaczyć zwierzę tatuażem (na małżowinie usznej lub pachwinie), albo wszczepić mu mikroczip po lewej stronie szyi. Jest on wielkości ziarnka ryżu a aplikacja przebiega bezboleśnie. Trzeba pamiętać, że czipowaniu poddajemy zwierzęta które osiągnęły już maksymalny wzrost (wtedy czip nie będzie przemieszczać się dalej niż do 15 cm wzdłuż ciała).
- zaszczepić zwierzę przeciw wściekliźnie. Szczepienie - jeśli jest wykonane po raz pierwszy - musi być wykonane co najmniej miesiąc przed wyjazdem. Przy kolejnych szczepieniach odstęp pomiędzy podaniem kolejnych dawek nie może być większy niż rok. W przeciwnym wypadku szczepienie jest traktowane jako pierwsze. Ważne: najpierw wykonywane jest czipowanie, a dopiero później szczepienie.
- w przypadku wyjazdu do Wielkiej Brytanii, Szwecji, Irlandii lub na Maltę należy przeprowadzić dodatkowe badanie krwi określające poziom przeciwciał neutralizujących wirus wścieklizny z wynikiem pozytywnym w laboratorium zatwierdzonym przez Komisję Europejską na próbce krwi pobranej na 120-365 dni po ostatnim szczepieniu przeciw wściekliźnie. Obecnie w Polsce badania takie wykonuje Państwowy Instytut Weterynaryjny w Puławach. Krew pobrana przez lekarza jest dostarczana przez niego do laboratorium pośredniczącego, tam jest przygotowywana do transportu i wysyłana. Badanie to jest płatne – warto wcześniej sprawdzić jego koszt.
W przypadku psa i kota potrzebne nam będzie również Urzędowe Świadectwo Weterynaryjne. Jest to dokument w 3 językach wystawiany na odpowiednim formularzu przez właściwego terytorialnie Powiatowego Lekarza Weterynarii lub przez uprawnionego Urzędowego Lekarza Weterynarii. Ponieważ nie każdy lekarz ma prawo do jego wystawienia, warto się wcześniej zorientować, czy u "naszego" weterynarza dokument taki otrzymamy. Urzędowe Świadectwo Weterynaryjne zawiera dane dotyczące docelowego kraju wyjazdu, opis zwierzęcia, dane właściciela oraz informacje sanitarne (kiedy i jaką szczepionką zaszczepiono zwierzę przeciwko wściekliźnie, oświadczenie o braku objawów klinicznych chorób oraz o niewystępowaniu wścieklizny w danym rejonie administracyjnym). Za wystawienie dokumentu pobierana jest opłata administracyjna. Takie świadectwo zdrowia jest ważne tylko 10 dni. Oznacza to, że na dojazd do kraju docelowego mamy 10 dni od daty wystawienia dokumentu (przy czym granicę Polski należy przekroczyć w ciągu 48 godzin od jego wystawienia).
Teoretycznie nie ma granicy wieku dla wywożonych zwierząt, jednak w przypadku np. psów będą to dwa miesiące gdyż dopiero wtedy możemy zwierzę zaszczepić na wściekliznę.
Przed wyjazdem dobrze jest zapoznać się z przepisami obowiązującymi w państwie do którego jedziemy, oraz w państwach tranzytowych. Mogą tam bowiem obowiązywać odmienne od polskich przepisy. Informacji najlepiej zasięgnąć w ambasadzie danego państwa. W szczególności warto wiedzieć, czy w danym państwie nie obowiązuje kwarantanna lub nie jest dokonywana graniczna obowiązkowa kontrola weterynaryjna. Pamiętać należy, iż wszystkie te czynności (tj. kwarantanna i kontrola graniczna) dokonywane są na koszt właściciela zwierzęcia. Takie dodatkowe przepisy obowiązują np. w przypadku Wielkiej Brytanii:
- zwierzę może być przewożone do Wielkiej Brytanii po upływie 6 miesięcy od daty pobrania krwi do badania określającego poziom przeciwciał przeciw wściekliźnie. Jeżeli zwierze jest systematycznie szczepione przeciw wściekliźnie i nie został przekroczony podany w paszporcie termin kolejnego szczepienia przypominającego, przy kolejnych podróżach do Wielkiej Brytanii nie jest konieczne ponowne badanie krwi. Jeżeli zaś termin szczepienia przypominającego został przekroczony należy całą procedurę zacząć od początku.
- zwierzęta w ciągu 6 miesięcy poprzedzających datę przekroczenia granicy Wielkiej Brytanii nie mogą przebywać poza krajami Unii Europejskiej.
- psy i koty przed przekroczeniem granicy Wielkiej Brytanii muszą być poddane kuracji przeciw tasiemczycy oraz kleszczom na 24-48 godzin. Obroże przeciwkleszczowe nie są uznawane.
- zwierzęta mogą być wwiezione do Wielkiej Brytanii tylko uprawnionymi drogami i przez uprawnionych przewoźników. Nie wolno wwozić zwierząt prywatnymi łodziami, samolotami czy statkami.
- na teren Wielkiej Brytanii nie można wwieźć psów w typie ras: pit bull terrier, japoński tosa (Japanese Tosa), dog argentyński (Dogo Argentino), fila braziliero. Jeżeli pies nie należy do tych ras, a odpowiada wyglądem któremukolwiek z wymienionych typów (np. amstaff), ale nie posiada dokumentów potwierdzających jego rasę (wystawionych przez Związek Kynologiczny) nie zostanie wpuszczony na teren Wielkiej Brytanii. Zakaz wwożenia obejmuje także koty bengalskie.
Dodatkowe zasady przewozu psów i kotów do Szwecji: psy i koty muszą zostać poddane odrobaczeniu w ciągu 10 dni przed planowanym przemieszczeniem zwierzęcia.
Odpowiednie przepisy regulują też wwożenie na teren danego państwa również mniejszych zwierząt, takich jak papugi, papużki faliste i króliki. W przypadku np.Szwajcarii musimy otrzymać zezwolenie Głównego Urzędu Weterynaryjnego. Warto zainteresować się tymi wszystkimi rzeczami odpowiednio wcześniej, nie kilka dni przed wyjazdem, żeby po drodze nie spotkała nas przykra niespodzianka.
Przede wszystkim dla psów, kotów i fretek będziemy potrzebować paszportu. Aby taki otrzymać, należy spełnić kilka warunków:
- należy oznaczyć zwierzę tatuażem (na małżowinie usznej lub pachwinie), albo wszczepić mu mikroczip po lewej stronie szyi. Jest on wielkości ziarnka ryżu a aplikacja przebiega bezboleśnie. Trzeba pamiętać, że czipowaniu poddajemy zwierzęta które osiągnęły już maksymalny wzrost (wtedy czip nie będzie przemieszczać się dalej niż do 15 cm wzdłuż ciała).
- zaszczepić zwierzę przeciw wściekliźnie. Szczepienie - jeśli jest wykonane po raz pierwszy - musi być wykonane co najmniej miesiąc przed wyjazdem. Przy kolejnych szczepieniach odstęp pomiędzy podaniem kolejnych dawek nie może być większy niż rok. W przeciwnym wypadku szczepienie jest traktowane jako pierwsze. Ważne: najpierw wykonywane jest czipowanie, a dopiero później szczepienie.
- w przypadku wyjazdu do Wielkiej Brytanii, Szwecji, Irlandii lub na Maltę należy przeprowadzić dodatkowe badanie krwi określające poziom przeciwciał neutralizujących wirus wścieklizny z wynikiem pozytywnym w laboratorium zatwierdzonym przez Komisję Europejską na próbce krwi pobranej na 120-365 dni po ostatnim szczepieniu przeciw wściekliźnie. Obecnie w Polsce badania takie wykonuje Państwowy Instytut Weterynaryjny w Puławach. Krew pobrana przez lekarza jest dostarczana przez niego do laboratorium pośredniczącego, tam jest przygotowywana do transportu i wysyłana. Badanie to jest płatne – warto wcześniej sprawdzić jego koszt.
W przypadku psa i kota potrzebne nam będzie również Urzędowe Świadectwo Weterynaryjne. Jest to dokument w 3 językach wystawiany na odpowiednim formularzu przez właściwego terytorialnie Powiatowego Lekarza Weterynarii lub przez uprawnionego Urzędowego Lekarza Weterynarii. Ponieważ nie każdy lekarz ma prawo do jego wystawienia, warto się wcześniej zorientować, czy u "naszego" weterynarza dokument taki otrzymamy. Urzędowe Świadectwo Weterynaryjne zawiera dane dotyczące docelowego kraju wyjazdu, opis zwierzęcia, dane właściciela oraz informacje sanitarne (kiedy i jaką szczepionką zaszczepiono zwierzę przeciwko wściekliźnie, oświadczenie o braku objawów klinicznych chorób oraz o niewystępowaniu wścieklizny w danym rejonie administracyjnym). Za wystawienie dokumentu pobierana jest opłata administracyjna. Takie świadectwo zdrowia jest ważne tylko 10 dni. Oznacza to, że na dojazd do kraju docelowego mamy 10 dni od daty wystawienia dokumentu (przy czym granicę Polski należy przekroczyć w ciągu 48 godzin od jego wystawienia).
Teoretycznie nie ma granicy wieku dla wywożonych zwierząt, jednak w przypadku np. psów będą to dwa miesiące gdyż dopiero wtedy możemy zwierzę zaszczepić na wściekliznę.
Przed wyjazdem dobrze jest zapoznać się z przepisami obowiązującymi w państwie do którego jedziemy, oraz w państwach tranzytowych. Mogą tam bowiem obowiązywać odmienne od polskich przepisy. Informacji najlepiej zasięgnąć w ambasadzie danego państwa. W szczególności warto wiedzieć, czy w danym państwie nie obowiązuje kwarantanna lub nie jest dokonywana graniczna obowiązkowa kontrola weterynaryjna. Pamiętać należy, iż wszystkie te czynności (tj. kwarantanna i kontrola graniczna) dokonywane są na koszt właściciela zwierzęcia. Takie dodatkowe przepisy obowiązują np. w przypadku Wielkiej Brytanii:
- zwierzę może być przewożone do Wielkiej Brytanii po upływie 6 miesięcy od daty pobrania krwi do badania określającego poziom przeciwciał przeciw wściekliźnie. Jeżeli zwierze jest systematycznie szczepione przeciw wściekliźnie i nie został przekroczony podany w paszporcie termin kolejnego szczepienia przypominającego, przy kolejnych podróżach do Wielkiej Brytanii nie jest konieczne ponowne badanie krwi. Jeżeli zaś termin szczepienia przypominającego został przekroczony należy całą procedurę zacząć od początku.
- zwierzęta w ciągu 6 miesięcy poprzedzających datę przekroczenia granicy Wielkiej Brytanii nie mogą przebywać poza krajami Unii Europejskiej.
- psy i koty przed przekroczeniem granicy Wielkiej Brytanii muszą być poddane kuracji przeciw tasiemczycy oraz kleszczom na 24-48 godzin. Obroże przeciwkleszczowe nie są uznawane.
- zwierzęta mogą być wwiezione do Wielkiej Brytanii tylko uprawnionymi drogami i przez uprawnionych przewoźników. Nie wolno wwozić zwierząt prywatnymi łodziami, samolotami czy statkami.
- na teren Wielkiej Brytanii nie można wwieźć psów w typie ras: pit bull terrier, japoński tosa (Japanese Tosa), dog argentyński (Dogo Argentino), fila braziliero. Jeżeli pies nie należy do tych ras, a odpowiada wyglądem któremukolwiek z wymienionych typów (np. amstaff), ale nie posiada dokumentów potwierdzających jego rasę (wystawionych przez Związek Kynologiczny) nie zostanie wpuszczony na teren Wielkiej Brytanii. Zakaz wwożenia obejmuje także koty bengalskie.
Dodatkowe zasady przewozu psów i kotów do Szwecji: psy i koty muszą zostać poddane odrobaczeniu w ciągu 10 dni przed planowanym przemieszczeniem zwierzęcia.
Odpowiednie przepisy regulują też wwożenie na teren danego państwa również mniejszych zwierząt, takich jak papugi, papużki faliste i króliki. W przypadku np.Szwajcarii musimy otrzymać zezwolenie Głównego Urzędu Weterynaryjnego. Warto zainteresować się tymi wszystkimi rzeczami odpowiednio wcześniej, nie kilka dni przed wyjazdem, żeby po drodze nie spotkała nas przykra niespodzianka.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz